Yll i vogël lart ne
qiell,
duket porsi zjarr në
pyll,
sipër dheut lart qëndron,
xixa, xixa, xixëllon.
Disku i diellit kur
perëndon,
nata hijen e lëshon,
ylli veten e
zbulon,
xixa, xixa, xixëllon.
Dritë e yllit kur
shkëlqen,
udhëtarit ç’i pëlqen,
natën errët ku po
shkon,
udhën vetëm s’e
harron.
Natën çuni kur
shikon,
sipër botës, fort
mendon,
mendtë e tija ç’i
habit
yll i vogël se si
ndrit.
Kostandin Kristoforidhi
